










قرقاول نژاد کالیج (Kalij Pheasant) با نام علمی (Lophura leucomelanos)، پرندهای بومی کوهپایههای هیمالیا است و کشورهایی که درگیر مناطق جغرافیایی حوزه زیستی نژاد کالیج هستند شامل: نپال، بوتان، غرب تایلند، شمال برمه، شمال هند، جنوب بنگلادش و پاکستان میباشند.
زیستگاه طبیعی این نژاد قرقاول بیشهزارها، تپهها و جنگلهای متراکم میباشد.
قرقاولهای کالیج زیرگونههای بسیاری داشته و بهطور کلی آنها را میتوان به دو گروه اصلی تقسیم کرد گروه اول شامل گونههای(leucomelanos) ،(lathami) ،(melanotan) و (moffitti hamiltoni) میباشد که معمولاً در مناطق مرکزی و غربی زیست میکنند و دسته دوم شامل گونههای (lineata) (oatesi) (williamsi) و (crawfurd) است.
مشخصات ظاهری قرقاول نژاد کالیج
جنس نر زیرگونههای قرقاول کالیج که در دسته اول قرار میگیرند و بیشتر در مناطق غربی پراکنده هستند، به رنگ آبی تیره و سیاه براق که در ناحیه کپل با پرهای سفید ترکیب می شود، دیده میشوند و تاج به رنگ آبی تیره و سیاه براق است.
جنس نر زیرگونههای قرقاول کالیج که در دسته دوم قرار میگیرند و بیشتر در نواحی و مناطق شرقی زندگی میکنند، اغلب بدنی به رنگ سیاه براق و در نواحی دم خاکستری کمرنگ یا مایل به سفید و تاج به رنگ آبی براق و سیاه و سفید میباشد.
جنس ماده قرقاولهای نژاد کالیج بیشتر به رنگ قهوهای تیره بهچشم میخورند.
پوست صورت بدون مو و به رنگ سرخ و قرمز میباشد.
اندازه در جنس نر در حدود ۶۳ الی ۷۴ سانتیمتر و در جنس ماده ۵۰ الی ۶۰ سانتیمتر است.
محل نگهداری
برای نگهداری از یک جفت قرقاول کالیج به فضایی محصور، فنس کشیده شده و مسقف با بستری پوشیده شده از موادی که عایق طبیعی هستند، مانند: کاه و کلش، خاک دستی، شن و ماسه، سبوس و… به مساحت حداقل ۱۰ مترمربع نیاز است.
نکته:
قرقاولهای کالیج پرندگانی مقاوم میباشند. پیشنهاد میشود در نگهداری این نژاد مادهها از مادههای دیگر و نرها از نرهای دیگر بهصورت مجزا نگهداری گردند چراکه ممکن است بین همجنسها تنش و درگیری به وجود آید.
تغذیه قرقاول کالیج
این پرندگان در طبیعت بیشتر از حشرات، دانه گیاهان و میوههای وحشی تغذیه میکنند و در اسارت نیز میتوان با انواع دانه غلات، دان صنعتی ماکیان، کنسانتره، پلت قرقاول، سبزیجات تازه و… آنها را تغذیه کرد.
سن بلوغ
حدود ۱ سالگی
تاریخچه
گری سال ۱۸۲۹ میلادی.
زاد و ولد
اگر در زیستگاه طبیعی و محیطهای باز زاد و ولد و تخمگذاری صورت گیرد و در فصول گرم سال و با شروع بهار آغاز میگردد اما در محیطهای محصور و بسته با شرایط زیستی و دمایی مناسب در تمام طول سال امکان زاد و ولد وجود خواهد داشت.
تعداد تخمها در طول یک سال ۱۲ الی ۲۴ عدد است و زمان درآمدن جوجهها از تخم در حدود ۲۵ روز بعد از خوابیدن ماده بر روی آنها است.
قرقاول قرقاول بلژیکی (طلایی)
یکی از محبوب ترین گونه های قرقاول ها است که در جنگل های غرب و مرکزی چین زندگی میکند. به همین دلیل به آن قرقاول چینی نیز میگویند. نام این گونه قرقاول طلایی که در ایران معروف به قرقاول بلژیکی است از یونان باستان و بلژیک منشا گرفته است. جمعیت وحشی این پرنده در انگلستان، کانادا، ایالات متحده، مکزیک، کلمبیا، پرو، بولیوی، شیلی، آرژانتین، اروگوئه، جزایر فالکلند، آلمان، بلژیک، هلند وجود دارند
همچنین در مناطق و کشورهای دیگر اعم از فرانسه، ایرلند، استرالیا و نیوزیلند گسترده شده است. این پرنده جزو گروه قرقاول های پرپشت است که به خاطر روف آنها که در زمان خواستگاری از جفت روی صورت و گردنشان پخش میشود، نامگذاری شدهاند.
قرقاول طلایی نر و ماده از نظر ظاهری با یکدیگر متفاوت هستند. طول نرها ۹۰ تا ۱۰۵ سانتی متر بوده و دم آن دو سوم طول کل را تشکیل می دهد. ماده ها اما کمی کوچکتر به اندازه ۶۰ تا ۸۰ سانتی متر طول دارند و دم نیمی از طول کل بدنشان را تشکیل داده است. همچنین طول بال های آنها حدود ۷۰ سانتی متر و وزن آنها نیز حدود ۶۳۰ گرم میباشد.
قرقاول طلایی نر را می توان به راحتی با رنگ روشن آنها شناسایی کرد. آنها یک تاج طلایی دارند که نوک آن قرمز است که از بالای سرشان تا پایین گردنشان امتداد دارد. جنس نر دارای قسمت زیرین قرمز روشن، بال های تیره رنگ و دم قهوه ای کم رنگ و بلند و میله ای هست. دنده های آنها نیز طلایی، قسمت بالایی پشت سبز و چشمان زرد روشن با مردمک سیاه کوچک است. رنگ صورت، گلو و چانه آنها زنگ زده و کاسه چشم و پوست مداری آنها زرد است. منقار، پاها و پنجه ها نیز زرد میباشد.
قرقاول های طلایی ماده نسبت به نرها، رنگی کمتر و کسل کننده تر دارند. جنس ماده دارای پرهای قهوه ای خالدار، صورت قهوه ای کم رنگ، گلو، سینه و پهلوها، پاهای زرد کم رنگ و ظاهری باریک ترند.
قرقاول ها دانه خوار هستند و اغلب غذای این نوع پرندگان در هنگام پرورش پلیت و دان مرغ است. معمولا بعضی از افرادی که به پرورش قرقاول طلایی مشغول هستند، غذای ترکیبی پلیت، دان مرغ و سبزیجات و علوفه به آنها میدهند. این کار سبب صرفه جویی در هزینه ها و همچنین برطرف کردن احتیاجات کلی بدن قرقاول ها میشود. اما به طور طبیعی قرقاول طلایی عمدتاً روی زمین از غلات، بی مهرگان، انواع توت ها، دانه ها و بذر ها و همچنین سایر انواع پوشش گیاهی تغذیه میکند.
قرقاول طلایی در شب بر روی درختان و بلندی به استراحت میپردازد. قرقاول بلژیکی پرنده ای سریع است که زیرکی خاص خودش را دارد. بدین منظور در یک غفلت پرورش دهنده میتواند به سرعت از قفس پرواز کرده و به سمت بیرون از قفس در جاهای پر درخت و سرسبز میرود.
قرقاول طلایی درصد تخمگذاری پایینی دارد که معمولا به طور آماری بین ۸ تا ۱۲ تخم را در یک سال میگذارد. مدت زمان جوجه کشی قرقاول بستگی به انواع نژاد متغیر است. معمولا قرقاول نژاد بلژیکی ۲۲ تا ۲۳ روز طول دوره جوجه کشی خواهد داشت.پس از تولد، جوجه ها بعد از ۱۲ تا ۱۴ روز پرهای خود را باز کرده و شروع به پریدن و پرواز میکنند.
نرها در سال دوم زندگی خود رنگ های روشن خود را به دست میآورند، اما در سال اول از نظر جنسی بالغ میشوند. طول عمر قرقاول طلایی 5 تا 6 سال می باشد.
این پرنده متعلق به جنوب شرقی چین و کشورهایی آسیایی شرقی می باشد. آنها معمولا در جنگل های انبوه و آب و هوای مرطوب و معتدل زندگی می کنند. با این حال می توان نمونه های از این قرقاول ها را در ایالات متحده آمریکا و جزایر هاوایی نیز مشاهده کرد.
اما امروزه اين نژاد فقط در چین یافت نمی شود بلکه در اکثر کشورهای شرقی و غربی می توان آنها را در حالت وحشی و یا پرورشی مشاهده کرد. یعنی علاوه بر چین در کشورهایی مانند تایلند، کامبوج، ویتنام، برمه، ایالات متحده آمریکا و سایر کشورهای اروپایی می توان نمونه هایی از آنها را یافت.
نام دیگر این قرقاول ، نقره ای است در واقع کلمه سیلور در زبان فارسی به نقره ای ترجمه می شود و علت این امر وجود پرهای سفید براق و متمایل به نقره ای بر روی بدن این نژاد از قرقاول است.
جالب است که بدانید که پرهای نقره ای و سفید فقط بر روی بدن قرقاول نر قابل مشاهده است که از سر و گردن و پشت شروع و نهایتا به دم آنها ختم می شود. آنها دم بلندی دارند که کاملا به رنگ سفید متمایل به نقره ای بوده که نوارهای سیاه رنگی را نیز در میان پرهای نقره ای می توان مشاهده کرد.
اما قسمت جلویی بدن مانند سینه و زیر شکم دارای پرهای کاملا مشکی است که این تفاوت رنگ در بدن قرقاول های نر زیبایی خاصی را به آنها داده و همین علت سبب پرورش آنها به عنوان پرنده زینتی شده است، هر چند که از آنها جهت تولید گوشت و تخم نیز می توان استفاده کرد.
قرقاول های ماده بر خلاف قرقاول های نر دارای چنین ترکیب رنگی نیستند و در قسمت پشتی آنها می توان رنگ های قهوه ای و تیره تری را مشاهده کرد و هم چنین در قسمت سینه و زیر شکم نیز پرهای سفید با رگه های سیاه قابل مشاهده است. همین موضوع سبب شده تا به راحتی قرقاول های نر را از ماده تشخیص داد، البته تغییر رنگ در بدن آنها بعد از سن بلوغ رخ خواهد داد، بنابراین جوجه ها کاملا به یکدیگر شباهت دارند و باید از روش های دیگری برای تشخیص جنسیت آنها استفاده کرد.
تشابه قرقاول سیلور نر با ماده در پاهای قرمز رنگ ، صورت قرمز رنگ و کاکل پر مانند است که در شرایط مختلف باز و بسته می شود. معمولا قرقاول نر جثه بزرگتری نسبت به قرقاول ماده دارد و شجاع تر و جسور تر است و آواز های مختلفی از خود بروز خواهد داد، معمولا قرقاول ماده ساکت بوده و در صورت مشاهده انسان استرس و بی قراری بیشتری خواهد داشت.
قرقاول ها به دلیل ذات وحشیانه ای که دارند در برابر تغییرات آب وهوایی مقاوم هستند و تحمل خوبی در برابر بیماری ها از خود نشان خواهند داد، بنابراین در مناطق مرطوب یا خشک و یا بسیار گرم و یا بسیار سرد کشور میتوان آنها را پرورش داد.
برای پرورش قرقاول سیلور به سه روش مختلف می توانید کار را شروع کنید اما قبل از آن باید به فکر یک مکان مناسب برای پرورش و نگهداری آنها باشید چرا که قابلیت پرواز دارند بنابراین حتما باید در یک مکان سربسته پرورش داده شوند و اگر می خواهید آنها را در حیاط و یا چمنزار پرورش دهید حتما باید سقف و دیوار به کمک توری های فلزی کاملا حصار کشی شده باشد تا فرار نکنند.
اگر دارای انباری و یا یک اتاق بلااستفاده هستید از آن برای شروع پرورش قرقاول می توانید استفاده کنید و اگر در روستا یا حاشیه شهر زندگی میکنید که زمین وسیعی در اختیار دارید، می توانید با ایجاد قفس توری بزرگ آنها را پرورش دهید. اما در فصل زمستان باید آنها را به داخل سالن منتقل کنید تا در اثر سرما تلف نشوند.
نه تنها برای شروع پرورش قرقاول بلکه هر پرنده دیگری سه روش کلی وجود دارد که هر کدام از آنها در ادامه بیان خواهند شد و به مزایا و معایب هر کدام از آنها نیز پرداخته خواهد شد تا روش مناسب و به صرفه مورد نظر خود را انتخاب کرده و کار پرورش قرقاول را شروع کنید.
اولین و بهترین روشی که هر پرورش دهنده حرفه ای به شما پیشنهاد خواهد کرد، تهیه تخم های نطفه دار قرقاول سیلور و جوجه کشی از آنها با استفاده از یک ماشین جوجه کشی است. با توجه به اینکه تخم های نطفه دار قیمت پایین تری دارند و معمولا دستگاه جوجه کشی نیز به عنوان یک سرمایه محسوب می شود بنابراین استفاده از این روش برای تولید جوجه قرقاول کاملا ارزان و مقرون به صرفه خواهد بود.
اما در خرید تخم های نطفه دار باید دقت لازم را به عمل آورید تا تخم های خود این نژاد را تهیه فرمایید. برای اطمینان حتما از خود پرورش دهنده های قرقاول سیلور اقدام به تهیه تخم نطفه دار بکنید و قبل از خرید حتما به گله آنها مراجعه کرده تا از وجود قرقاول های سیلور نر و ماده در محل پرورش اطمینان حاصل کنید.
بنابراین خرید از واسطه ها و مغازه ها و یا خرید اینترنتی تخم نطفه دار اصلا توصیه نمی شود چرا که احتمال شکست شما را بالا خواهد برد. در نوشته راهنمای خرید تخم نطفه دار کاملا به این موضوع پرداخته شده که با مطالعه آن می توانید تخم های کاملا با کیفیت ، تازه و صد در صد مطمئن خریداری کنید.
پس از تهیه تخم ها باید آنها را در داخل دستگاه جوجه کشی قرار دهید تا تبدیل به جوجه قرقاول شوند. معمولا جوجه ها پس از ۲۶ روز از تخم بیرون خواهند آمد و در این مدت می توانید بستر مناسب برای پرورش جوجه ها را فراهم کنید.
اگر میخواهید خودتان را درگیر خرید تخم نطفه دار و دستگاه جوجه کشی نکنید می توانید با خرید جوجه های قرقاول کار خودتان را شروع کنید اما با توجه به اینکه قرقاول های سیلور در زمان جوجگی قابل تشخیص با سایر نژاد های قرقاول نخواهند بود، بنابراین پیشنهاد می می کنیم از خود پرورش دهنده های قرقاول های سیلور اقدام به تهیه جوجه چند روزه بکنید.
جوجه ها معمولا گران تر از تخم های نطفه دار هستند و قبل از خرید از سلامت جوجه ها باید مطمئن شوید، جوجه های بیمار کاملا بی حال و بدون اشتها هستند معمولا فضله سبز رنگی دارند که با این مشخصات می توان جوجه های بیمار را سالم تفکیک کرد.
به منظور جلوگیری از تلف شدن جوجه ها حتما آنها را در یک مکان گرم پرورش دهید و واکسن ها و داروهای لازم را در زمان مقرر به آنها تزریق کنید.
مولد یعنی قرقاول های که در سن تخم گذاری هستند، در این روش شما چند جفت قرقاول سیلور مولد خریداری خواهید کرد و از آنها جهت تولید تخم نطفه دار و جوجه کشی از آنها استفاده می کنید. دقت کنید که قرقاول های سیلور در ایران بسیار کم پیدا میشوند و در صورت وجود نیز قیمت بالایی خواهد داشت. بنابراین این روش را زمانی توصیه می کنیم که دسترسی به دو روش فوق امکان پذیر نباشد و حتما از قرقاول های جوان و زیر یکسال استفاده کنید تا چند سوال بتوانند تخم گذاری کنند.
این قرقاول ها در طبیعت از انواع کرم ها و حشرات ، موریانه ها و موجودات ریز روی زمین ، دانه ها، سبزیجات و میوه های وحشی تغذیه می کنند. اما در حالت پرورشی میتوانید آنها را با استفاده از ترکیبی از دانه هایی مانند گندم و جو ، ذرت ، سویا ، ترکیبی از انواع میوه و سبزیجات ، گیاهان و علوفه ، کنجاله و تفاله دانه ها تغذیه کنید.
مانده های غذا نیز می توانند برای آنها مفید باشد به شرطی که کاملا بی نمک و بدون روغن باشد برای کار میتوانید غذاهایی مانند برنج و حبوبات و سیب زمینی و… را به خوبی شسته و آبکش کنید و در اختیار آنها قرار دهید. دقت کنید که غذاهای شور و شیرین و شکلات برای این پرنده ها مضر می باشد و از دادن از مواد خودداری کنید چرا که احتمال مسمومیت در پی خواهد داشت.
آدرس مجتمع دهکده ساحلی :
گیلان – لنگرود-800 متر بعد از پل فلزی ( مابین کوچه ساحل11 و ساحل 12)
با اسکن و یا کلیک کد QR زیر مارا در گوگل مپ بیابید
ساختمان این واحد بصورت 2 طبقه می باشد که طبقه هم کف واحد یک خواب مجزا و این واحد3 خواب در طبقه فوقانی (حدودا 14 پله) بصورت فلت ساحته شده است
از امکانات واحد می توان به
** دید بدون مزاحم دریا
واحد های یک خواب چهار نفر تخت
این واحد از مجموعه واحدهای سه نفر تخت که به صورت دو واحد روی هم با ورودی شمالی جنوبی ساخته شده که در طبقه اول (16پله) و همکف (3پله) قرار گرفته شده.
ویلا دو خواب 4نفر تخت
این واحد ویلایی مستقل دارای
از امکانات این واحد می توان به موارد زیر اشاره کرد.
واحد دو خواب دوبلکس 6 نفر تخت
دارای ساختمانی مستقل واقع در محوطه می باشد.
در این واحدها هال ، آشپزخانه سرویس ایرانی و حمام در طبقه همکف و خواب ها و بعضا سرویس فرنگی در طبقه اول قرار دارد.
این سویت بصورت مستقل و نزدیک در خروجی دریا می باشد
*سویت ها فاقد اتاق خواب مجزا می باشند
از امکانات این واحد می توان به موارد زیر اشاره نمود